Gayr-i Müslimlerin Îmâl Ettiği Elbiseyle Namaz Kılmak
Muğîre bin Şuʻbe (r.a) şöyle buyurur:
“Nebiyy-i Ekrem (s.a.v) Efendimiz’le birlikte bir seferde idik. Bana:
«‒Muğîre, matharayı al!» buyurdular.
Matharayı (su kabını) aldım. Rasûlullâh Efendimiz (s.a.v) gözümden kayboluncaya kadar uzağa gidip ihtiyaçlarını giderdiler. Üzerlerinde bir Şam cübbesi vardı. Ellerini cübbenin yeninden çıkarmaya davrandılar, darlığı sebebiyle çıkaramadılar. Bunun üzerine mübârek ellerini cübbenin altından çıkardılar. Ben su döktüm, Efendimiz (s.a.v) namaz abdesti gibi abdest aldılar, mestleri üzerine meshettiler ve sonra da namaz kıldılar.” (Buhârî, Salât, 7)
Şerh:
Bu sefer, hicretin dokuzuncu senesindeki Tebük seferi idi.
Peygamber (s.a.v) Efendimiz’in bu cübbesi, o târihlerde henüz küfür diyarı olan Şam’dan Hicaz’a gelen dar yenli cübbelerden idi. Bu rivayet kâfirlerin îmâl ettiği elbiseleri giyerek kılınan namazın sıhhatine delildir. İmâm Şafiî ile Kûfe fakihleri, üzerlerinde pislik olduğu açıkça görülmediği müddetçe küfür diyarında dokunan kumaşları yıkamadan giyip içinde namaz kılmayı câiz görmüşlerdir. İmâm Mâlik, müşriklerin dokuduğu ve giydiği elbise içinde namaz kılmayı mekruh görür. İshâk bin Râhûye ise bütün elbiseleri temiz addeder.
Buradaki ihtilaf, gayr-i müslimlerin elbise boyasına necis bir madde katmaları veya necis suyla yıkamaları ihtimâlinden kaynaklanmaktadır. Bu tür elbiseleri yıkadıktan sonra giymek ihtiyata daha uygundur.