Kabristanlarda Namaz Kılmak Mekruhtur
İbn-i Ömer (r.a)’dan nakledildiğine göre Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuşlardır:
“Namazınızın bir kısmını evlerinizde kılınız. (Evlerenizi) kabirlere çevirmeyiniz!” (Buhârî, Salât, 52)
Şerh:
Cumhur, Peygamber (s.a.v) Efendimiz’in bu hadîs-i şerîflerini teşbih-i belîğ kabilinden sayıp “Evlerinizi kabirler gibi namazdan, Kur’ân tilâvetinden mahrum bırakıp da, kendilerinden teklif sâkıt olmuş ve amelleri kesilmiş ölülere benzemeyiniz!” şeklinde anlamışlardır.
Bâzıları da Müslim’in bu hadîsi مقابر lâfzıyle rivayet ettiğine bakarak: “Evlerinize ölü gömmeyiniz!” mânâsına alıp, bundan kabristanlarda namazın mekruh olduğu görüşüne varmışlardır.
Evlerde kılınması emrolunan namaz ise fakîhlerin çoğuna göre nâfilelerdir. Evdeki nafilenin mesciddeki nâfileden efdal olması, evi ibâdetle mâmûr ettiği ve sahibini riyâdan koruduğu içindir. Bâzıları da bunun farzlar hakkında olduğunu söylemişlerdir. Bunlara göre hadîsteki emrin mânâsı: “Farzlarınızın bâzılarını evlerinizde kılınız ki mescide çıkamayan kadınlar, hastalar vs. size iktidâ edip cemâat faziletini kazansınlar” demektir.
Cenâb-ı Hak tarafından yere batırılmış ve üzerine azab indirilmiş olan mekânlarda namaz kılmak da mekruh görülmüştür. Nitekim Hz. Alî (r.a)’ın, Bâbil şehrinin yere geçirilmiş harabesi üzerinde namaz kılmayı kerih gördüğü zikrolunur. (Buhârî, Salât, 53)
Rasûlullah Efendimiz (s.a.v), Tebük Seferi’ne giderlerken, Semûd kavminin helâk edildiği Hıcr bölgesine vardıklarında şöyle buyurmuşlardır:
“Şu azâba uğrayanların yurduna ancak ağlayarak girin! Eğer ağlayamıyorsanız onların yurtlarına girmeyiniz ki onlara isâbet eden azâb size de gelmesin!” (Buhârî, Salât, 53)
Ağlamak, tefekkür ve ibret alma neticesinde gerçekleşir. Helâk edilen kavimlerin hâllerini tefekkür etmeden ve onlardan ibret alarak tevbe ve istiğfara yönelmeden o bölgelerde gâfilâne bir şekilde seyahat eden kimse, ihmâl ve isyânda onlara benzemiş olur. Bu durum aynı zamanda onun kalbinin katılığına ve huşûunun yokluğuna delâlet eder.