Ezân Okurken Sesi Yükseltmek
Ebû Saîd el-Hudrî (r.a), Abdullah ibn-i Abdirrahmân ibn-i Ebî Sa’saa el-Ensârî’ye şöyle demiştir:
“–Görüyorum ki, sen davarı ve kırları seviyorsun. Davarların başında veya kırlarda olur da namaz için ezan okuyacak olursan sesini yükselt! Zîrâ müezzinin sesinin yetiştiği yere kadar insân, cin, (hattâ) hiçbir şey yoktur ki, ezanı duymuş olsun da kıyamet gününde müezzin için hüsn-i şehâdette bulunmasın!”
Ebû Saîd (r.a), “Ben bunu Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’den işittim” demiştir. (Buhârî, Ezân, 5)
Şerh:
Müezzinin sesini uzaklara eriştirmek için yükseltmesi ve ezan okumak için yüksek bir yere çıkması menduptur. Kişi münferiden de ezân okuyabilir.
Ezânı, külfetsiz okumalı, kelimeleri belli etmeyecek derecede nağmeye boğmamalıdır.
Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuşlardır:
“Müezzin, sesinin ulaştığı yer miktarınca mağfirete nâil olur, (sesinin ulaştığı yerlerde) yaş-kuru ne varsa hepsi de ona şahitlik eder. Cemaatle namaz kılan kimseye de yirmi beş namaz sevabı yazılır ve (cemaatle kıldığı) iki namaz arasındaki (küçük günahları) affedilir.” (Ebû Dâvûd, Salât, 31/515)
Müezzin, sesini ne kadar yükseltirse o kadar çok mağfirete nâil olur. Günahları, ezan okuduğu yerden sesinin ulaştığı son noktaya kadar bütün mekânı doldurmuş bile olsa hepsi de affedilir.