Câbir ibn-i Abdullah el-Ensârî (r.a) şöyle anlatır:
“Bir kişi gece karanlığı basmış olduğu hâlde iki sulama devesi ile geldi. Muâz’ın (Yatsı Namazı) kıldırdığını gördü. Hemen develerini bırakıp Muâz’ın yanına geldi. Muâz (r.a) namazda Bakara veya Nisâ Sûresi’ni okumağa başlayınca, o zât ayrıldı gitti. Daha sonra Muâz’ın kendisi hakkında kötü bir söz söylediği haberi bu kişiye ulaştı. Bunun üzerine o kişi Nebiyy-i Ekrem (s.a.v) Efendimiz’e geldi ve Muâz’ı şikâyet etti. Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) üç defa:
«–Ey Muâz, sen fettân mısın (veya) fitne çıkaran mısın?» buyurdular.
Akabinde:
«–Sebbihi’sme Rabbike’l-a’lâ, Ve’ş-şemsi ve duhâhâ, Ve’lleyli izâ yağşâ sûreleriyle kıldırsaydın ya! Zira senin arkanda yaşlısı da, zayıfı da, işi gücü olanı da namaz kılıyor!» buyurdular.
Râvî Şu’be: “Son cümlenin de bu hadîse dâhil olduğunu zannediyorum” demiştir. (Buhârî, Ezân, 63)
Şerh:
Bu rivayetten, cemaati muhtelif yollarla camiden nefret ettiren imamların şikâyet edilebileceği anlaşılıyor.