جُدْ بِلُطْفِكَ يَا اِلٰهِي مَنْ لَهُ زَادٌ قَلِيلٌ مُفْلِسٌ بِالصِّدْقِ يَأْتِي عِنْدَ بَابِكَ يَا جَلِيلُ
ذَنْبُهُ ذَنْبٌ عَظِيمٌ فَاغْفِرِ الذَّنْبَ الْعَظِيمَ اِنَّهُ شَخْصٌ غَرِيبٌ مٌذْنِبٌ عَبْدٌ ذَلِيلٌ
مِنْهُ عِصْيَانٌ وَنِسْيَانٌ وَسَهْوٌ بَعْدَ سَهْوٍ مِنْكَ إِحْسَانٌ وَفَضْلٌ بَعْدَ إِعْطَاءِ الْجَزِيلِ
قَالَ يَا رَبِّ ذُنُوبِي مِثْلَ رَمْلٍ لَا يُعَدْ فَاعْفُ عَنِّي كُلَّ ذَنْبٍ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ
كَيْفَ حَالِي يَا اِلٰهِي لَيْسَ لِي خَيْرُ الْعَمَلِ سُوءُ أَعْمَالِي كَثِيرٌ زَادُ طَاعَاتِي قَلِيـلٌ
عَافِنِي مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَاقْضِ عَنِّي حَاجَتِي إِنَّ لِي قَلْبًا سَقِيمًا اَنْتَ مَنْ يَشْفِي الْعَلِيلَ
قُلْ لِنَارِي اُبْرُدِي يَا رَبِّ فِي حَقِّي كَمَا قُلْتَ قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي اَنْتَ فِي حَقِّ الْخَلِيلِ
اَنْتَ شَافِي اَنْتَ كَافِي فِي مُهِمَّاتِ الْأُمُورِ اَنْتَ رَبِّي اَنْتَ حَسْبِي اَنْتَ لِي نِعْمَ الْوَكِيلُ
رَبِّ هَبْ لِي كَنْزَ فَضْلٍ اَنْتَ وَهَّابٌ كَرِيمٌ اَعْطِنِي مَافِي ضَمِيرِي دُلَّنِي خَيْرَ الدَّلِيلِ
هَبْ لَنَا مُلْكًا كَبِيرًا نَجِّنَا مِمَّا نَخَافُ رَبَّنَا إِذْ أَنْتَ قَاضِي وَالْمُنَادِي جَبْرَائِيلُ
اَيْنَ مُوسٰى اَيْنَ ع۪يسٰى اَيْنَ يَحْيَ اَيْنَ نُوحٌ اَنْتَ يَا صِدِّيقُ عَاصِي تُبْ اِلَى الْمَوْلَى الْجَلِيلِ
Yâ İlâhî! Azığı az olan şu garibe lutfunla bol bol ihsanda bulun.
Ey Celîl olan Allah’ım, iflas etmiş olan bu kulun kapına sıdk ile gelmiştir.
Onun günahı çok büyük bir günahtır, Sen o büyük günahı mağfiret eyle.
O, garip bir şahıstır, günahkârdır, zelil bir kuldur.
Ondan; isyan, unutma, hata üstüne hata sâdır olmaktadır,
Sen’den ise, bol bol verdikten sonra bir de ihsan ve ikrâm zuhûr eder.
O der ki: Yâ Rabbî! Günahlarım kumlar gibi sayısızdır.
Bütün günahlarımı affeyle, hatalarımı güzel bir şekilde gizle, görmezden geliver.
Yâ İlâhî! Benim hâlim ne olacak, hayırlı bir amelim yok?!
Kötü amellerim pek çok, tâat ve ibadet azığım ise azın azı.
Bütün dertlerden kurtararak bana âfiyet ver, her türlü ihtiyacımı gider.
Benim hasta bir kalbim var, Sen ise hastalara şifâ verensin.
Yâ Rabbî! Benim hakkımda ateşe: “Serin ve selâmet ol!” de.
Hz. Halîl hakkında: “Ey ateş, serin ve selâmet ol, dedik”[1] buyurduğun gibi.
Sen Şâfî (Şifâ veren)’sin, Sen Kâfî’sin bütün mühim işlerde.
Sen benim Rabbim’sin, Sen her hususta bana yetersin, Sen benim için ne güzel bir Vekîl’sin.
Ey Rabbim, ihsân hazînelerinden bana bol bol ikramda bulun, zira Sen çokça veren ve nihayetsiz kerem sahibisin,
Kalbimden geçenleri ihsân eyle, bana en güzel şekilde hayır yollarını göster.
Cennet’ine koyarak bizlere büyük bir saltanat ver ve böylece bütün korktuğumuz şeylerden bizi kurtar,
Ey Rabbimiz, Sen kâdî (hâkim), münâdî de Cebrâîl olduğu gün.
Nerede Mûsâ, nerede Îsâ, nerede Yahyâ, nerede Nûh?
Sen ey Sıddîk, isyankâr âsî! Celîl olan Mevlâ’ya tevbe et ve bütün varlığınla O’na yönel!