Onları Allah’a Havâle Ediyorum!

Saîd ibn-i Âs (r.a), isyankâr fitnecileri kastederek Hz. Osman’a:

“–Ey Mü’minlerin Emîri! Ne zamana kadar bu adamların karşısında sessiz kalacağız. Onlar bizi yediler. Kimi ok atıyor, kimi taş. Kimi de kılıç çekerek üzerimize hücum ediyor. Bize emir ver!” dedi.

Hz. Osman (r.a):

“–Bana sorarsanız, Allah’a yemin ederim ki, onlarla savaşmak istemiyorum. Savaştığımız takdirde Allah’ın bizi âsîlerden kurtaracağını umuyorum, fakat ben onları Allah’a havâle ediyorum. Onları bana karşı kışkırtanları da Allah’a havale ediyorum. Nasıl olsa sonunda Rabbimizin huzûrunda bir araya geleceğiz. Savaşa gelince, yemin ederim ki, sana savaşmayı emretmem!” dedi.

Hz. Osman’la birlikte yedi yüz kişi vardı. Eğer Osman (r.a) onlara izin verseydi Allah’ın izniyle o âsîler gürûhunu Medine’nin etrafından uzaklaştırırlardı. Çünkü aralarında İbn-i Ömer, Allâh Rasûlü (s.a.v)’in muhterem torunu Hz. Hasan, Abdullah ibn-i Zübeyr (r.a) gibi bahadırlar vardı. (İbn Sa’d, III, 71; Kandehlevî, Hayâtu’s-sahâbe, II, 428-429)

Katâde (r.a) şöyle der:

Hasan bin Ali’yi (r.a), Hz. Osman’ın evinden yaralı olarak çıkarılırken gördüm.” (Hâkim, III, 114/4567)

%d bloggers like this: