Allah’ın Muhâfazası

Hz. Osman (r.a), büyüklere yakışan bir edeb, sükûnet ve vakâr ile minbere çıkmıştı. Sağ elinde de Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’in taşıdıkları asâ vardı.

Hz. Osman (r.a) konuşması esnâsında zaman zaman asâyı sallıyor, tatlı sesiyle konuşmaya devam ediyordu.

Gıfar kabilesine mensup Cehcâh isimli bir adam âniden yerinden fırladı ve Hz. Osman’ın üzerine hücum etti. Elinden asasını alarak Hz. Osman’ın dizlerine vurmaya başladı. Asâ kırıldı ve Hz. Osman’ın dizi de yaralandı.

Cemaat ona kızıp üzerine yürüdülerse de Hz. Osman (r.a) hiçbir şey söylemeden minberden inip evine gitti.

Hâdisenin üzerinden bir sene geçmeden Allah Teâlâ, Cehcâh’ın tam dizinde, kemikleri yeyip bitiren bir çıban çıkardı. Aradan bir sene geçmeden de ölüp gitti.[1]



[1] Ebû Nuaym, Delâil, s. 221; İbn Hacer, el-İsâbe, I, 253; Suyûtî, Târîhu’l-hulefâ, s. 164; Kandehlevî, Hayâtu’s-sahâbe, IV, 422-423.

%d bloggers like this: