Ensâr’dan Ebû Talha (r.a), Medine’nin «Kuff» vâdisinde bulunan bahçesinde namaz kılıyordu. Meyvelerin olgunlaştığı bir zamandı. Ağaçlar dallarını basan hurma salkımlarını taşıyamıyordu. Bir ara Ebû Talha’nın gözleri ağaçlara takıldı ve meyveleri hoşuna gitti, o esnâda başka âlemlere dalıp gitti. Kendine geldiğinde, kaç rekât kıldığını hatırlayamadı. Bunun üzerine Ebû Talha (r.a):
“Bu malım huzurumu bozuyor. Beni namazda oyaladı” dedi ve Halife Hz. Osman’ın huzuruna gitti. Durumu ona anlatıp:
“–Bu bahçem sadaka olsun. Onu hayır yerlerine sarfet” dedi.
Hz. Osman (r.a) da onu elli bin dirheme sattı. Parasını hayır yerlerine harcadı. Ondan sonra o bahçeye “Ellilik” denildi. (Muvatta’, Namaz, 70)