Osman (r.a) bir kişiden arazi satın almıştı. Adam yavaş davranıyor, bir türlü gelip arazisinin parasını almıyordu.
Birgün Osman (r.a) o zâtla karşılaştı ve:
“–Niçin gelip de paranı almıyorsun?” diye sordu.
Toprak sahibi:
“–Sen beni aldattın, kiminle karşılaşsam beni ayıplıyor, aldandığımı söylüyor!” dedi.
Osman (r.a) hayretle:
“–Bu sebeple mi gelmiyorsun?!” diye sordu.
Satıcı:
“–Evet” dedi.
Osman (r.a):
“–O hâlde serbestsin, ister arazini al istersen paranı!” dedi.
Sonra da şöyle dedi:
“Rasûlullah Efendimiz (s.a.v):
«Allah -azze ve celle-, satın alırken, satarken, borcunu öderken ve borcunu isterken kolaylık gösteren kişiyi Cennet’e koysun!» buyurdular.” (Ahmed, I, 58)