Kâ’b ibn-i Ucre (r.a) anlatıyor:
“Rasûlullah (s.a.v) birgün vukuu yaklaşmış olan bir fitneyi zikretmişti. O esnâda başı örtülü birisi yoldan geçti. Fahr-i Kâinât Efendimiz:
«–İşte şu giden, o gün hidâyet üzere olacak!» buyurdular.
Ben hemen sıçrayıp yanına vardım. Baktım o kişi Osman (r.a) imiş. Hz. Osman’ın bazularından tutup Rasûlullah (s.a.v)’in huzûruna gelerek:
«–O söylediğiniz zât bu mu?» dedim.
Allah Rasûlü (s.a.v) de:
«–Evet, o!» buyurdular.” (İbn Mâce, Mukaddime, 11/111)