İnsanın muhtelif bilgi kaynakları mevcuttur. Bunlar içinde ilk sırayı vahiy alır. Zira onda hiç hatâ ihtimâli yoktur. Eksik ve kusuru da yoktur. Her şeyi yaratan ve bilen Yüce Allah’ın verdiği bilgiden daha doğru ve sağlam hangi bilgi olabilir ki!
Bu sebeple öncelikle, bizler için paha biçilmez bir kıymet ve nimet olan vahyin Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’e nasıl gelmeye başladığını ve hangi şekillerde geldiğini görecek, daha sonra o vahiyle gelen îmân ve ilme geçeceğiz.
Îmânın ve ilmin kaynağı vahiydir. İnsan neye ve nasıl inanacağını ancak vahiy yoluyla öğrenebilir. Gayba ve âhirete dâir bilgilerinin yegâne kaynağı vahiy olduğu gibi Dünya hayatına dâir en doğru ve en sağlam bilgi kaynağı da yine vahiydir.
İnsanın amellerine değer ve mânâ yükleyen şey ise onun niyetidir. Bu sebeple herşeyden evvel, son derece ehemmiyetli olan bu husûsu hatırlatmak yerinde olacaktır. İnsan her amelinde olduğu gibi Kur’ân-ı Kerîm’i, hadîs-i şerîfleri ve diğer ilimleri öğrenirken de Allah’ın rızâsını talep etmeli, O’nun rızasına uygun bir hayat yaşayabilmek için ilim öğrenmelidir. İlmi, kötü maksatlara âlet etmemeli, sırf dünyevî menfaatler elde etmek için kullanmamalıdır.