Üsâme bin Zeyd’in nakline göre, Rasûlullah (s.a.v) onu ve Hz. Alî’nin oğlu Hasan’ı kucağına alarak:
“Allah’ım! Sen bunları sev! Çünkü ben bunları seviyorum!” diye dua ederlerdi…
Üsâme bin Zeyd’in âzâdlısı Harmele, İbn-i Ömer’le birlikte bulunduğu sırada, Haccâc bin Eymen Mescid’e girip namaz kılmıştı. (Eymen, Üsâme bin Zeyd’in ana-bir kardeşidir.) Haccâc, rukû ve secdelerini tam yapmamıştı. Bunun üzerine İbn-i Ömer (r.a) ona:
“−Namazını tekrar kıl!” diye emretti. Haccâc dönüp giderken, İbn-i Ömer (r.a):
“−Kim bu?” diye sordu.
“−Ümmü Eymen’in oğlu olan Eymen’in oğlu Haccâc’dır” cevabını alınca:
“−Eğer Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) onu görselerdi muhakkak severlerdi” dedi ve Peygamber Efendimiz’in Üsâme’ye ve Ümmü Eymen’in evlâtlarına olan muhabbetlerinden bahsetti.
Ümmü Eymen, Peygamber Efendimiz’in dadısı yani ikinci anası, mürebbiyesi idi. (Buhârî, Ashâbu’n-Nebî, 18)