Hz. Âişe (r.a) şöyle buyurur:
“Ben, Rasûlullâh (s.a.v) Efendimiz’e ıtır (güzel koku) sürerdim. O da bütün hanımlarını dolaştıktan sonra sabahleyin ıtır izleri daha üzerinde iken ihrâma girerlerdi.”(Buhârî, Gusül, 14)
***
Hz. Âişe (r.a) şöyle buyurur:
“Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) ihramda iken mübârek başlarının saç ayrımındaki ıtır izlerinin parıltısı sanki hâlâ gözümün önündedir.”(Buhârî, Gusül, 14)
Şerh:
Hz. Âişe validemizin bu sözü, ihrâma girerken güzel koku sürünmeyi câiz görmeyen İbn-i Ömer Hazretleri’ne cevaptır.
Bu hadîs-i şerîften, ihrâma girerken hoş kokular sürünmenin müstehap olduğu ve o kokuların ihramdan sonra insanın vücudunda kalmasında bir beis olmadığı anlaşılır. Ancak bâzı fukahâ bunu câiz görmez.
Bu kokulanma, ihrâma hürmet içindir, yoksa kadın ile kocasının birbirlerine karşı güzel koku sürünmeleri kabilinden değildir.
Hz. Âişe validemizin bahsettiği koku, “Zerîre” dedikleri bir Hind kokusu imiş.
Koca ve kadının münasebetten evvel güzel koku sürünmeleri sünnettir. Güzel koku onların canlılığını artırır.