Ebû Katâde (r.a) şöyle demiştir:
“Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) Öğle namazının ilk iki rekâtında Ümmü’l-Kitâb (yâni Fâtiha) ile birer sûre, son iki rekâtında da yalnız Ümmü’l-Kitâb’ı okurlardı. (İçlerinden okudukları) âyeti (bazen) bize de işittirirlerdi. İlk rekâtta kırâati, ikinci rekâttan daha fazla uzatırlardı. İkindi namazında da, sabah namazında da böyle yaparlardı.” (Buhârî, Ezân, 107)
Şerh:
Dört rekâtlı farz namazların son iki rekâtında sadece Fâtiha okunur.
Bu hadisten ayrıca, namazda gizli okurken, insanın okuduğunu kendine işittirmesi gerektiği, bunun için de dilini ve dudaklarını hareket ettirmesinin zarûrî olduğu anlaşılmıştır. (Kastallânî)