Saîd ibnü’l-Hâris şöyle anlatır:
“Ebû Saîd el-Hudrî (r.a) bize namaz kıldırdı. Bu namazda secdeden başını kaldırırken, (ikinci) secdeye varırken, bu secdeden başını kaldırırken, ikinci rekâttan (veya ikinci secdeden) ayağa kalkarken tekbirleri açıktan aldı ve: «Nebiyy-i Ekrem (s.a.v) Efendimiz’in böyle yaptığını gördüm» dedi.” (Buhârî, Ezân, 144)
Şerh:
Emevîler ile onların tayin ettiği valiler, namazdaki intikâlât tekbirlerini cehren (açıktan) almazlarmış. İşte Ebû Saîd (r.a)’in ihya etmek istediği, unutulmuş ve cemâatten çoğunun meçhûlü kalmış olan şey bu sünnettir. (Ahmed Naîm Efendi, Tecrîd-i Sarîh Tercemesi, II, 857)