İmamın Cemaatin Omuzlarından Atlayarak Gitmesi (348. Hadis-i Şerif Dersi)

Ukbe bin Haris (r.a) şöyle anlatır:

“Medine’de Nebiyy-i Ekrem Efendimiz’in arkasında ikindi namazı kıldım. Efendimiz (s.a.v) selam verdiler, sonra kalkıp aceleyle ve cemaatin omuzlarından aşarak, hanımlarına ait odalardan birine gittiler. İnsanlar, onun bu acele gidişi sebebiyle endişelenip korktular. Allah Rasûlü (s.a.v) biraz sonra onların yanına çıkıp aceleyle gidişine şaşırdıklarını görünce şöyle buyurdular:

«–Yanımızda biraz altın olduğunu hatırladım da beni (huşudan veya Cennet yolundan) alıkoymasın diye hemen muhtaçlara taksim edilmesini emrettim!».” (Buhârî, Ezân, 158)

Şerh:

İmam Buhârî buradaki başlıkla, bundan önce geçen “Selamdan sonra biraz oturma” hükmünün, hemen kalkmayı gerektiren bir ihtiyaç olmadığı zaman geçerli ol­duğunu, bir ihtiyaç varsa, imamın beklemeden kalkabileceğini göstermek istemiştir. (Aynî)

Mühim bir işini hatırlayan imam, cemaatin omuzlarından atlayarak camiden çıkabilir. Herhangi bir zaruret yokken insanların omuzlarından atlayarak ilerlemek çirkin bir fiil olup İslâm tarafından yasaklanmıştır. Ancak ön saflarda yer varken arkaya oturanların omuzlarından atlayarak ilk safları doldurmak faziletli bir ameldir.

%d bloggers like this: