Abdullah ibn-i Mesʻûd (r.a) şöyle demiştir:
“Herhangi biriniz (namazdan sonra) mutlaka sağ tarafından kalkıp gitmesi gerektiğini zannederek namazından şeytana bir hisse ayırmasın! Yemin olsun ki ben Nebiyy-i Ekrem Efendimiz’i sol tarafından kalkarken çok defa görmüşümdür.” (Buhârî, Ezân, 159)
Şerh:
Enes ibn-i Mâlik (r.a), namazdan çıkınca kâh sağa, kâh sola döner gider ve sadece sağa dönmeye gayret eden ve bunu âdet edinen kimseleri ayıplardı. (Buhârî, Ezân, 159)
Ali bin Ebî Tâlib (r.a) de: “Namaz kılanın işi sağ taraftaysa sağına, sol taraftaysa soluna döner” demiştir.
Şeytana hisse ayırmak, böyle batıl bir itikad yüzünden vesveseye düşüp şeytanı sevindirmek ve onun oyuncağı olmak demektir.
Sağ taraftan kalkmak, Allah Rasûlü’nün teyâmün hassasiyetine uygundur. Burada yasaklanan, sağdan kalkmanın gerektiğine inanmaktır. Efendimiz’in solundan kalktığı da olmuştur. Âlimler, “Kişinin işi ne taraftaysa o tarafa döner, her iki yön de eşit ise sağ tarafa dönmek efdaldir” demişlerdir.