c. Çorap ve Ayakkabıları

Efendimiz, imkânlar nisbetinde ve muhîtin şartlarına uygun olarak muhtelif çorap ve ayakkabılar giyerdi. (Ebû Dâvûd, Tahâret, 62; Tirmizî, Tahâret, 74)

Giydiği ayakkabı çeşitleri, “na’leyn” adı verilen sandal tipi pabuçla, “huffeyn” denen mest tipi ayakkabılardı. Büreyde -radıyallâhu anh-’ın anlattığına göre, Habeş Necâşîsi, Efendimiz’e bir çift sâde ve nakışsız siyah mest hediye etmişti. Allâh Resûlü bunları abdestli iken giymiş, daha sonra abdest alışında üzerlerine mesh etmiştir. (Ebû Dâvûd, Tahâret, 60) Ayrıca Dıhyetü’l-Kelbî, Sevgili Peygamberimiz’e bir çift mest ile bir cübbe hediye etmiş, Efendimiz de bunları eskiyene kadar giymiştir. (Tirmizî, Libâs, 30)

Allâh Resûlü’nün “huff” diye zikredilen ayakkabıları, ikinci bir ayakkabı ile giyilen mest değil, tek başına giyilen potin cinsi bir giyecektir. Bugün kullanılan mest ise, zamanla potinin abdest almayı kolaylaştırıcı hâle getirilmiş şekli olsa gerektir.

Habîb-i Ekrem Efendimiz’in giydiği ikinci tip ayakkabı olan ve na’leyn denen sandal tipi pabuçlara gelince; bunların ayağın üstüne gelecek şekilde köprü gibi bir kayışı bulunmaktadır. Ayrıca ayak parmaklarının bulunduğu zeminden yukarı doğru kayışa bitiştirilmiş “ikâl” denilen bir bağ, bu pabuçlarda görülen en bâriz özelliktir. Kullanılan malzeme ise tabaklanmış deridir.

İbn Abbâs anlatıyor; “Resûlullâh -sallallâhu aleyhi ve sellem-’in pabuçlarının ikişer kıbâli[1] vardı. Kayışları da çift katlı idi.” (İbn-i Mâce, Libâs, 27)

Abdullâh bin Ömer de diyor ki; “Efendimiz’in tüysüz deriden mâmul pabuç giydiğini ve onlar ayaklarında iken abdest aldığını görmüştüm. Dolayısıyla ben de bu cins pabuçları giymeyi seviyorum.” (Buhârî, Libâs, 37; Müslim, Hac, 25)



[1] Kıbâl: Ayakkabının tabanını üstüne bağlayan ve orta parmakla yanındakinin arasından geçen bağ.

%d bloggers like this: