Esved (r.a) şöyle demiştir:
Âişe (r.anhâ)’nın yanında idik. Bize namaza devâm etmekten ve ona tâzim göstermekten bahsetti. Daha sonra şöyle dedi:
“Hz. Peygamber’in vefâtına sebep olan hastalığı esnâsında bir namaz vakti gelmişti. Ezân okundu. Allah Rasûlü (s.a.v):
«–Ebû Bekir’e söyleyin, halka namaz kıldırsın!» buyurdu….
Ebû Bekir çıktı ve namaz kıldırmaya başladı. Allah Rasûlü üzerinde bir hafiflik hissetti. İki adamın arasında camiye çıktı. Şu anda ağrıdan yerde sürünen ayaklarını görür gibiyim. Ebû Bekir derhal geri çekilmek istedi. Ancak Allah Rasûlü ona:
«Yerinden ayrılma!» diye işâret buyurdu. Sonra Rasûlullah (s.a.v) gelip Ebû Bekir’in yanına oturarak cemâate iştirâk etti.” (Buhârî, Ezân, 39)