Ashâb-ı kirâmdan bir zât Peygamber Efendimiz’e gelerek:
“–Ey Allah’ın Rasûlü, hangi cihâdın ecri daha büyüktür?” diye sordu.
Rasûlullah (s.a.v):
“–Allah Teâlâ’yı en çok zikreden kimsenin cihâdı!” buyurdu.
Sahâbî:
“–Hangi oruçlunun ecri daha büyüktür?” diye sordu.
Efendimiz:
“–Allah Teâlâ’yı en çok zikreden kimsenin orucu!” buyurdu.
Bundan sonra sahâbî, namaz kılanlar, zekât verenler, hacca gidenler ve sadaka verenler için de aynı soruyu tekrarladı. Fahr-i Kâinât Efendimiz bunların hepsine de:
“–Allah Teâlâ’yı en çok zikreden kimseninki!” buyurdu.
Bunun üzerine Hz. Ebû Bekir (r.a), Hz. Ömer’e:
“–Yâ Ebâ Hafs! Allah’ı zikredenler, hayrın tümünü alıp götürdü!” dedi.
Bunu duyan Fahr-i Kâinât Efendimiz (s.a.v) onlara doğru yöneldi ve:
“–Evet öyledir!” buyurdu. (Ahmed, III, 438; Heysemî, X, 74)