“Ol anların ilahıdır hiç ahadın anda ana müşareketi yokdur. Sol şeytan şerrinden ki ol müvesvisdir ve âdeti te’hirdir kaçan ki insan Rabbi Teâlâ’yı zikrede. Ki ol sudur-u nâsda kelam-ı hafî İle tahdis eder. Hatta ki fehm-i kalbe vasıl olub anınla halkı tarîk-ı Hak’tan ıdlal ider. Ol sudur-i nas da kelamı hafiyle semaansız tahdis iden cinden olduğu gibi insandan dahi olur. Veyahud ol şeytan vesvesesiyle cinni ıdlal ettiği gibi insi dahi idlal eder. İbn-i Abbas radıyallahu anhüma eydür peygamberimiz sallallahu aleyhi vesellem…”[1]
Burada yahudilerin Peygamber Efendimiz’e sihir yaptıklarına dair olan rivayet verilmektedir. Kitapta geçen son rivayet ise şöyledir:
“Âişe radıyallahu anhâ eydür, Peygamberimiz sallalahu aleyhi ve sellem’in kaçan bir veca’ı olsa işbu iki (Muavvizeteyn) sûreyi okuyub eline üfürürdü ve ol veca’ı olan uzvuna ânı sürerdi. Veca’ı müştedd olduğunda ânı ben okuyub ol uzvuna ânın elini yümn ve bereketi recâ’ıyla ben sürerdim.”[2]