‘‘Okurun yahut başların ol Allâh Teâlâ’nın ismiyle ki kâffe-i halka rızık ve nimet îsaliyle rahmet edicidir. Ve yevm-i kıyamette mü’minlere rahmet edicidir.
1-2. Cemi’ hamid-üs seniyye ol gerek ayniyye ya araziyyedir halkın bilhak ma’budu Allah-ı Teâlâ için sabittir ki ol âlemlerin Rabbisi ve Malikidir.
3. Hesap ve ceza gününün ol hâkimidir.
4. Tevhid ve ibadet ile seni tahsis ederiz. Ve cemi’ ümurumuzda senden mu’avenet talebiyle dahi seni tahsis eyleriz.
5. Bizi tespit et ol sırat üzere ki anınla matluba erişilir.
6. Ki o enbiya, siddîkîn ve şüheda ve salihînden in’am ettiğin dostların tarîkidir.
7. La’net ve hızlanla üzerlerine gazap edüp İslam’ı terk edenlerin tarîkine değil.”
1956’da Süleyman Fahir’in sadeleştirdiği Fatiha tercümesi:
“Rahman ve rahim Allah adiyle.
1 – Bütün hamdü sena o Allah’a ki Rabbilalemindir,
2- Alemlerin mürebbisi ve malikidir. Rahman ve rahimdir.
3-Hesap ve ceza gününün hakimidir.
4-Ancak sana ibadet ederiz veancak senden yardım dileriz.
5-Bizi doğru yolda sabit kıl
6- ki bu yol, hakkın yolu, hayır ve selamet yoludur. Hedefe bu yoldan ulaşılır, O kendilerine nimet verdikierinin yoluna.
7- Gazaba uğrayup İslamı terkedenlerin yoluna değil, heva ve hevesine uyup doğru yoldan azmışların yoluna da değil. (Ya Rab kabul et)’’
1980-1981 tarihinde Ahmed Davutoğlu’nun neşre hazırladığı nüshanın tercümesi 1956’daki ilk baskısıyla aynıdır.