Ebû Hüreyre (r.a)’den rivâyet edildiğine göre Nebiyy-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuşlardır:
“Bu din her şeyiyle kolaylıktan ibarettir. Kim (amellerim eksiksiz olsun diye) kendini zorlarsa din mutlakâ ona gâlib gelir (ve neticede o kişi ezilip büsbütün amelden kesilir). O hâlde istikâmet üzere dosdoğru gidin ve îtidâlli olun! Yapmak istediğiniz ameli tam olarak îfâ edemezseniz, gücünüz yettiği kadar mükemmele yaklaşmaya gayret edin! Böyle yaparsanız size müjdeler olsun! (Zira amellerin azına da pekçok ecir lûtfedilir). (Yola çıkarken) sabah ve akşam yolculuğundan, biraz da gece yürüyüşünden istifâde ediniz (de kendinizi yormayınız).” (Buhârî, Îmân, 29)
Şerh:
Peygamber (s.a.v) Efendimiz’e:
“‒Allah’a en sevgili olan din hangisidir?” diye suâl edilince Allah Rasûlü (s.a.v):
“‒Müsâmaha ve kolaylık üzerine kurulmuş olan hanîf İslâm dînidir.” buyurmuşlardır. (Ahmed, I, 236; Buhârî, el-Edebü’l-müfred, I, 108/287. Krş. Buhârî, Îmân, 29)
Allah yolunda yalnız elimizden kolaylıkla gelen amellerle mükellef olduğumuz gibi birbirimize vereceğimiz işlerde de tâkat getirilecek kadarıyla iktifâ etmeliyiz.
Nâfile ibadetler için dinç olduğumuz vakitleri değerlendirmeliyiz. Âhiret yolcusu olan mü’min, ancak bu şekilde maksadına ulaşabilir.
Allah yolunun yolcusu olan ehl-i tâatin diyar diyar sefer eden, sıcak çölleri aşan kişilere benzetilmesi ne kadar belîğ olmuş! Sıcak çöllerde gündüz yolculuğu, bazen insanı helâk edebildiği için sabahın, akşamın ve biraz da gecenin serinliğinden istifâde etmek, yardım almak lâzımdır.