خداوند تبارک و تعالی، برای هدایت بندگانش به راه راست به آنها عقل، اراده و صفات برتری همچون قابلیت تفکر را اعطا نموده، علاوه بر این از میان همین مردم، بندگان صالحی را بعنوان پیامبر آنها برگزیده است. پیامبران برای اثبات حقّانیتشان و راستی سخنانشان از معجزاتی هم بهره می بردند. هریک از پیامبران هم به نسبت زمان پیامبری خود معجزاتی را به مردم نشان داده اند. در زمان حضرت عیسی طب از علوم قابل قبول و رایج آن دوره می بود و طبیبان هم بیشتر از هرکسی به چشم می آمدند. به خاطر همین امر به حضرت عیسی معجزاتی عطا شد که طبیبان از درک آن عاجز بودند. بعنوان مثال: بینایی دادن به کورها، زنده کردن مردگان و … در زمان حضرت موسی (ع) سحر بازی بسیار رایج بود، به ایشان هم معجزاتی داده شد که سحر بازان را به سکوت وتعجب وا می داشت. در زمان حضرت محمد (ص) بلاغت، فصاحت، سخنوری و ادبیات در حد زیادی رواج داشت. بدین سبب قرآن کریم بعنوان معجزه به پیامبر (ص) داده شد.[1]
آنچه که انسان را از دیگر موجودات متمایز می کند صفات برتری همچون عقل و زبان میباشد که در اوست، قرآن کریم که آخرین و کامل ترین کتاب می باشد اعجاز آن هم در زمینه عقل و قدرت بیان تحقق یافته است. پیامبر (ص) علاوه بر معجزه اش قرآن کریم، که تا قیامت ادامه خواهد داشت، مثل دیگر پیامبران او نیز به نسبت زمان و مکانها معجزات دیگری هم دارد. در مورد این معجزات کتابهای زیادی هم نوشته شده است.[2] در بخش آخر کتاب به بعضی از این معجزات اشاره خواهد شد.
[1] عنکبوت، 50-51؛ بخاری، اعتصام 1، فضل القرآن 1؛ مسلم، ایمان، 279.
[2] برای مثال، مراجعه ش. بیهقّی، دلیل النبوّة (جلد 7)، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1985؛ ابو نعیم الاصفهانی، دلیل النبوّة (جلد 2)، حلب: المکتوب العربیة، 1970-1972؛ سیوطی، صفات خارق العاده پیامبر: اخصائص الکبری (جلد 3)، ترجمه ی. نعیم اردوغان، استانبول: انتشارات ایز.