Hz. Enes (r.a) anlatıyor:
Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’e:
“−Ehl-i Beyt’inizden hangisini daha çok seviyorsunuz?” diye sorulmuştu.
“−Hasan ve Hüseyin!” diye cevap verdiler.
Efendimiz (s.a.v), Hz. Fâtıma’ya:
“−Oğullarımı bana çağır!” diye emrederler, onları getirtip kucaklar ve koklarlardı. (Tirmizî, Menâkıb, 30/3772)
Efendimiz (s.a.v) şüphesiz Ehl-i Beyt’inin diğer fertlerini de seviyorlardı. Ama torunları küçük olduğu için onları daha fazla seviyorlardı. Bugün Ehl-i Beyt’i ve Ashâb-ı Kirâm’ı severken doğru bir sevgiye sahip olmak gerekir. Tek tek bazı rivâyetlere bakarak hüküm vermemeli, bütün rivâyetleri göz önüne alarak doğru hükme varmalıdır. Allah Rasûlü (s.a.v) Efendimiz bütün Ehl-i Beyt’ine ve Ashâb’ına olan muhabbetlerini muhtelif hadîs-i şerîflerinde ifâde buyurmuşlar ve onların kıymetini beyân etmişlerdir.