İbn-i Abbâs (r.a)’dan şöyle rivâyet edilmiştir:

“Rasûlullâh (s.a.v), Hz. Hasan ve Hüseyin’i Allâh Teâlâ’ya ısmarlayarak şu duâyı okurlardı:

أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّةِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ وَهَامَّةٍ وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لَامَّةٍ

«Her türlü şeytandan, (yılan ve akrep gibi) zehirli haşerâttan ve dokunan her kötü gözden Allâh Teâlâ’nın mükemmel kelimelerine (Kur’ân âyetlerine, Allâh Teâlâ’nın isim ve sıfatlarına) sığınırım.»

Daha sonra da şöyle buyururlardı:

«Babanız İbrâhim (a.s) da, oğulları Hz. İsmâil ile İshâk’ı bu duâ ile Allâh’a sığındırır, ısmarlardı».” (Buhârî, Enbiyâ, 10)