Üsâme bin Zeyd (r.a) şöyle anlatır:
“Bir gece bir ihtiyacım için Peygamber (s.a.v) Efendimiz’in kapısını çalmıştım. Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) kapıya çıktılar. Ne olduğunu bilmediğim bir şeyin üzerini sarıp örtmüşlerdi. İşimi bitirince:
«‒Bu üzerini sarıp örttüğünüz şey nedir ey Allah’ın Rasûlü!” diye sordum.
Efendimiz (s.a.v) örtüyü açıverince bir de ne göreyim, Efendimiz’in dizleri üzerinde Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin (r.a)! (Allah’ın selamı onların soyuna ve nesline olsun!)
Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdular:
«‒Bunlar benim torunlarım ve kızımın oğullarıdır. Allah’ım ben onları seviyorum Sen de onları sev, onları sevenleri de sev!” (Tirmizî, Menâkıb, 30/3769. Krş. Buhârî, Menakîb, 27; Müslim, Fedâilu’s-Sahâbe, 56, 57)