Hz. Ebû Bekir (r.a) Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’in Minber’inde iken Hasan (r.a) yanına varıp:
“‒Babamın yerinden in!” dedi.
Hz. Ebû Bekir (r.a):
“‒Doğru söyledin, burası babanın yeridir” diyerek onu alıp kucağına oturttu ve ağlamaya başladı. Bunu gören Hz. Ali (r.a):
“‒Vallahi çocuk bu sözü bizden öğrenmiş değildir, kendiliğinden söyledi” diye mahcûbiyetini ifade etti. Hz. Ebû Bekir (r.a) ise:
“‒Doğru söylüyorsun, zaten ben de seni ithâm etmedim!” dedi.[1]
Hz. Hasan (r.a) o günlerde sekiz yaşlarında idi.
[1] Bkz. el-Cüz’ü’l-mütemmim li-Tabakât-ı İbn-i Sa’d, I, 300; Belâzürî, Ensâb, III, 26-27; Heytemî, es-Savâiku’l-Muhrika, II, 515; Varol, Hz. Hasan, s. 76.