Ebû Hüreyre (r.a) anlatıyor:
“Peygamber Efendimiz (s.a.v) gündüzün bir vaktinde evlerinden çıktılar. O bana bir şey söylemiyor, ben de ona bir şey söylemiyordum. Benî Kaynuka çarşısına kadar vardılar. Sonra oradan ayrılıp kızı Fâtıma’nın evine vardılar ve avluya oturdular:
«‒Ufaklık orada mı? Ufaklık orada mı?» diye sordular.
Hz. Hasan (r.a) bir müddet gecikti. Anlaşılan annesi ona güzel kokulu boncuklardan yapılan gerdanlığını takarak süslüyor veya saçını başını yıkayıp tarıyordu. Derken Hasan (r.a) koşarak gelip muhterem dedesinin boynuna sarıldı. Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) onu doyasıya öpüp kokladılar ve şöyle dua ettiler:
«Allah’ım, onu sev, onu sevenleri de sev!».” (Buhârî, Büyû’, 49; Müslim, Fedâilü’s-Sahâbe, 57)