Yere Düşmelerine Dayanamadım!

Büreyde (r.a) şöyle anlatır:

Rasûlullâh Efendimiz (s.a.v) bize hutbe îrâd ediyorlardı. O esnâda Hasan ile Hüseyin (r.a) geldiler. Üzerlerinde kırmızı (çizgili) gömlek vardı. Yürüyor, zaman zaman da tökezleyip yere düşüyorlardı. Rasûlullâh Efendimiz (s.a.v) hemen Minber’den indiler, onları kucaklayıp götürerek önlerine koydular. Sonra da şöyle buyurdular:

“–Cenâb-ı Hak şöyle buyurmakla ne kadar doğru söylemiş:

«Doğrusu mallarınız ve çocuklarınız sizin için bir imtihandır. Büyük mükâfat ise Allah’ın katındadır.» (et-Teğâbun, 15)

Bu iki çocuğa baktım, yürürken tökezleyip yere düştüklerini görünce, sabredemeyip konuşmamı kestim ve hemen onları tutup kaldırdım.” Sonra hutbelerine devam ettiler. (Tirmizî, Menâkıb, 30/3774. Krş. Ebû Dâvûd, Salât, 225-227/1109)

%d bloggers like this: