Hz. Âişe (r.a) şöyle anlatır:
Vefatı yaklaştığında Ümmü Habîbe (r.a) beni çağırdı ve:
“–Aramızda kumalar arasında geçen bir takım olaylar olurdu. Allah bu konularda beni ve seni mağfiret eylesin (hakkını helal et)” dedi. Ben de:
“–Allah bu konudaki bütün hatalarını mağfiret eylesin, bütün haklarım helal olsun” dedim.
“–Beni çok sevindirdin Allah da seni sevindirsin” dedi.
Sonra Ümmü Seleme’ye haber göndererek ona da aynı şeyleri söyledi.[1]
Ümmü Habîbe vâlidemiz Allah’a ve âhirete îmânın bir meyvesi olan bu güzel davranışıyla gerçekten muhteşem bir İslâm şahsiyeti sergilemiştir.
[1] İbnü’l-Cevzî, Sıfatü’s-safve, thk. Ahmed b. Ali (Kahire: Dâru’l-Hadîs, 1421), I, 426.