Bir gün Rasûlullah (s.a.v) evine girdiğinde Zeyneb bint-i Cahş (r.a) namaz kılıyor ve Allah’a gönülden dua ediyordu. Nebî (s.a.v):
“–Şüphesiz o ‘evvâh’tır” buyurdu.[1]
Evvâh, huşû ve tazarrû ile yalvara yakara duâ eden, gönlü yanık demektir. Zeyneb vâlidemiz çok duygulu bir insandı, Allah’ı çok sever, göz yaşlarıyla devamlı O’nun huzûrunda bulunmaktan büyük zevk alırdı.
[1] Süleyman b. Ahmed et-Taberânî, el-Muʻcemü’l-kebîr, thk. Hamdî b. Abdülmecid es-Silefî (Kahire: Mektebetü İbn Teymiye, ts.), 24/39.