Ümmü Seleme (r.a) mühim bir hâtırasını şöyle nakleder:
Birgün Rasûlullah (s.a.v) yanıma girdi, yüzünün rengi değişmişti. Bu hâlinin bir ağrı sebebiyle olmasından korktum ve:
“–Ey Allâh’ın Rasûlü neyiniz var, yüzünüzün rengi değişmiş?” diye sordum.
Rasûlullah (s.a.v):
“–Bize dün gelen yedi dînâr yüzünden bu hâldeyim. Akşam oldu hâlâ onları infak edemedik” buyurdu.[1]
Mü’minlerin Anneleri Peygamber Efendimiz’in üzerine titrerlerdi. Onda gördükleri en ufak bir değişikliği bile farkederek hemen teyakkuza geçerlerdi.
Peygamber Efendimiz’in bu hâli Annelerimize infakın ne kadar önemli olduğunu öğretmiş, onlar da hayatlarında hep böyle davranmışlardır.
[1] Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, 6/293; Heysemî, Mecmaʻu’z-zevâid, 10/238.