Hz. Âişe (r.a) şöyle anlatır:
Allah Rasûlü’nün cenâzesini yıkayanlar “Diğer cenâzeleri yıkarken yaptığımız gibi Peygamber Efendimiz’in de elbisesini çıkaracak mıyız yoksa onu üzerindeki elbiseyle mi yıkayacağız?” diye konuşmaya başladılar. Onlar aralarında ihtilâf edince Allah teâlâ onlara bir uyku verdi, orada bulunan herkesin çenesi göğsüne düştü. Derken kim olduğunu bilemedikleri biri evin bir köşesinden onlara:
“Allah Rasûlü’nü elbisesi üzerindeyken yıkayınız” diye seslendi. Onlar da elbisesi üzerindeyken, üzerinden su dökerek ve mübârek vücûdunu elbisesiyle ovarak yıkadılar.
Hz. Âişe (r.a) sözünü şöyle tamamlamıştır:
“Şimdiki aklım olsaydı Rasûlullah’ı hanımlarından başkası yıkamazdı.”[1]
[1] Bkz. Ebû Dâvûd, “Cenâiz”, 27-28; İbn Mâce, “Cenâiz”, 9-10; İmâm Mâlik, el-Muvaṭṭaʾ, thk. Muḥammed Muṣṭafâ el-Aʿẓamî (Dubâi: Müessesetü Zâyid b. Sulṭân Âl-i Nehyân, 2004), “Cenâiz”, 27; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, 1992, 2/267; M. Yaşar Kandemir, Şifâ-i Şerîf Şerhi, II, 260.