Peygamber Efendimiz’in vefâtından sonra Medîne-i Münevvere’de şiddetli bir kıtlık olmuştu. Ahâli durumu Hz. Âişe vâlidemize şikâyet ettiler. Vâlidemiz onlara şu tavsiyede bulundu:
“–Nebiyy-i Ekrem Efendimiz’in kabri şerîfine gidin, tavanından bir pencere açın. Allah Rasûlü (s.a.v) ile semâ arasında bir perde kalmasın!”
Böyle yaptıklarında bolca yağmur yağdı, otlar yeşerip büyüdü, develer iyice semizleşti. Hatta bu seneye “Âmu’l-fetk, bolluk senesi” ismi verildi.[1]
Mü’minlerin Anneleri Peygamber Efendimiz’in vefatından sonra ashâb-ı kirâma dâimâ yol göstermişlerdir.
[1] Dârimî, “Mukaddime”, 15.