Hz. Âişe (r.a) şöyle anlatır:
Rasûlullah (s.a.v) birgün:
“–Yâ Âiş (Ey Âişe)! İşte Cibrîl, sana selâm söylüyor” buyurdu.
Ben de:
“–Ve aleyhi’s-selâm ve rahmetullâhi ve berakâtühû, sen benim görmediğim şeyleri görüyorsun” dedim.[1]
Cebrâil (a.s) meleklerin en büyüğü ve en değerlisidir. Semâların emîni, güçlü, kuvvetli ve kerîm bir melektir. Rasûlullah (s.a.v) onunla devamlı görüşürdü ve o esnâda diğer insanlar onu göremezlerdi. Bir melekten, bilhassa da Cebrâil (a.s) gibi meleklerin en üstününden selâm almak bir insan için şüphesiz çok büyük bir mazhariyettir. Hz. Hatîce vâlidemiz gibi Hz. Âişe annemiz de işte bu lutfa mazhar olan bahtiyarlardandı.
[1] Buhârî, Ashâbu’n-Nebî, 30.