Hz. Ömer’in oğlu Abdullah (r.a) şöyle anlatır:
Peygamber Efendimiz’in sağlığında rüya görenler ona anlatırlardı. Ben de bir rüya görmek ve onu Peygamber Efendimiz’e anlatmayı çok istiyordum. O zaman bekârdım ve mescidde uyurdum. Bir defasında rüyamda iki melek gelip beni aldılar ve cehenneme götürdüler. Baktım ki o kuyu duvarı gibi örülmüş olup kuyununki gibi iki boynuzu vardı. Bir de ne göreyim, orada kendilerini tanıdığım insanlar var. Ben “Cehennemden Allâh’a sığınırım! Cehennemden Allâh’a sığınırım!” diye haykırdım. O esnâda yanımdaki iki meleğe bir melek daha katıldı ve bana “Sen korkutulmayacaksın” dedi.
Ben bu rüyayı ablam Hz. Hafsa’ya anlattım, o da Peygamber Efendimiz’e anlattı. Rüyayı dinleyen Allah Rasûlü (s.a.v) şöyle buyurdu:
“Abdullah ne güzel, ne iyi bir adamdır, bir de geceleyin namaz kılmış olsaydı.”
Abdullah b. Ömer’in oğlu Sâlim der ki: “O günden sonra babam Abdullah gecenin ancak az bir kısmında uyurdu.”[1]
Akrabaları ve kadın sahâbîler, Mü’minlerin Anneleri vâsıtasıyla rüyâlarını bile Peygamber Efendimiz’e ulaştırır ve onun yorumunu alırlardı.
[1] Buhârî, “Ashâbu’n-Nebî”, 19.