Elbiseye Tükürük ve Balgam Değerse
Enes (r.a) şöyle buyurur:
“Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) (namazda iken) tükrüğünü elbisesiyle sildi.” (Buhârî, Vudû’, 70)
Şerh:
Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) rastgele yerlere tükürmeyi yasaklamıştı. Namazda tükürmek mecburiyetinde kalıp o esnâda mendil bulamayınca tükrüğünü elbisesinin ucuyla silmek zorunda kaldı. Böyle yapmak, yere tükürmeye veya tükrükle meşgul olarak namazın huzûrunu kaçırmaya nazaran daha hafif bir davranıştır.
Tükrük, sümük ve balgamın temiz olduğu, namaza mânî bir necâset olmadığı husûsunda âlimler ittifak etmişlerdir. Rasûlullah (s.a.v) Efendimiz’in tükrüğünün her tayyibden atyeb, her tâhirden athar olduğuna şüphe yoktur. Yani O’nun tükrüğü her zaman için bütün hoş şeylerden daha hoş ve bütün temiz şeylerden daha temizdir. Diğer insanlara gelince, temiz ağızdan çıkan temizdir. İçki içen kimsenin içtiği esnâda ağzından çıkan ile ağzı yaralı ve irinli olan kimsenin tükrüğü necistir.